De Patatje Metalaars zijn koningen. Eens waren zij allen echte koningen, met sieraden behangen, gevreesd en geëerd door hun onderdanen. Verre koninkrijken hadden zij onder zich. De één wat groter, de ander kleiner. En stuk voor stuk zagen zij hun rijken verkruimelen en hun volken vertrekken van hun land. En langzamerhand werden de koningen lage adel, gegoede burgers en later nog handelaars en nog later zwervers. Zij zwierven ....
Wat een lulkoek, hè jongens? Ik maak het later wel eens een keer af, maar nu willen jullie vast weten waar de Patattekes gaan optreden en wat jullie daarbij aan moeten trekken.
Ik zal nog gauw even aanduiden waar het verhaal van de Patatjes eindigt: Zij zitten dus in een band, en telkens als ze moeten optreden, dan doen zich de meest vreemde en angstaanjagende zaken voor: De mensen (met name de organisatoren) zien spoken. Of zij zien in de spiegel zichzelf niet van voren maar vanachteren. Of bijvoorbeeld dan kijken ze in de spiegel en dan zien ze een soort grauwere versie van zichzelf in de spiegel staan. Angstaanjagend allemaal. Maar het komt dan uiteindelijk goed als de Patatten aankomen en iedereen betoveren. Waarbij iedereen denkt dat de Patatjes speciaal voor hem of haar zijn gekomen en speciaal voor hem of haar daar staan te zingen en een instrument staan te bespelen.
Waar? Hoogland (hoort bij Amersfoort), precieze locatie nog niet bekend
Wanneer? 21 augustus, precieze tijd nog niet bekend.
Kledingadvies? Jazeker. De man trekt zijn broek achterstevoren aan, zoals het zeer korte tijd in zwang was onder hiphopjongeren in de jaren negentig.
De dames trekken clownskleren aan. Met daaronder niks.