Volg en Like ons opĀ 

ImageDe Patatje Metalaars zijn duistere prinsen. Zij reizen door de nacht in hun flapperende gewaden.
Maar als zij ten enen male op een podium staan dan werpen zij hun reismantels af en laten zij hun ware pracht en praal zien. En horen natuurlijk. Zo was het ook in Budel, alwaar zij uitgenodigd waren om de avond te openen voor die goeie ouwe BZB.
De Patatje Metalaars lieten de tent op zijn gevesten schudden. De dames (die zich niet aan het kledingvoorschrift hadden gehouden: Foei!), keken met betraande ogen en smekkende poentjes naar hun held, de vertoornde Marco Borsatan.
Hij stond met zijn makkers het publiek in Budel te kneden en te smeden.
Vanaf die avond hadden zij ook elk hun eigen signature plectrum, die zij bij tijd en wijle over het publiek deden nederregenen.
Een uurtje is natuurlijk heel kort en het was alweer zo voorbij, om het podium te ruimen voor de band zonder banaan.
Toen laafden de patatjes zich maar aan het Budelsche gerstenat, dat overvloedig aanwezig was.