Volg en Like ons opĀ 

"This is your night, Gradjah", dit zeide Marco Borsatan den gansen avond tegen Grad Demön, "These are your people".
Dat uiteraard naar analogie van David Coverdale en Adje Vandenbergh.
Maar het was ook inderdaad de avond van Gradje. Hij stond daar voor zijn eigen Wollukse volk uit zijn dak te gaan alsof het een aard had. En het Wollukse volluk correspondeerde daarmee door op hun beurt en op hun eigen wijze compleet en finaal uit hun dakkes te gaan. Niet te weinig, zo vertelt de overlevering.
Het werd een dolle avond. Maar niet zomaar. Alles is eigenlijk te danken aan de machinaal voortgedreven -nee dat zeg ik verkeerd, hij is immers de enige aan wie nog het meest menselijke zit- ik raak verward. Het is de leeftijd- Bennie Rijman, die zijn naam zeer veel eer aandeed, hoewel het meer op vliegen leek, wat hij aan het doen was. Er waren noodwendige spullen vergeten voor het optreden. En Wolluk wil waar voor zijn geld, dus moest er op en neer worden gekrost naar de rustplaats van de Patatjes voor allerlei showmechanieken. Gelukkig net op tijd terug. Niemand heeft iets gemerkt. Dus waarom dit allemaal verklappen, Chroniqueur? Geen idee. Ga door.
De alleszins machinaal ende pneumatisch aangedreven Denie Antichristian liet zich van zijn gevoelige kant zien. Haha, nee hoor grapje. Dennie Antichristian heeft maar één gevoelige kant en als hij die in het openbaar laat zien dan krijgt hij daar last mee. U begrijpt het wel. Niet? Zijn pimmel. Dat is dan zijn gevoelige kant. Met name de duitsche helm. Dit gaat helemaal nergens meer over. Ik dwaal gruwelijk af! Leest u nog steeds mee? Nu wat d'n Dennie daadwerkelijk deed (was dus niet zijn schlong tevoorschijn halen, maar) was heel romantisch het gevoelige "Zeg maar niets meer" met zijn sambaballen begeleiden. Niet zo romantisch was dat het dessin van de sambaballen bestond uit doodshoofden. dat moet u allemaal niet zo nauw nemen. Zo wordt het nogal een informele showreview.
Ik hoor je al zeggen: Chroniqueur, houden ze zich eigenlijk wel aan de kledingvoorschriften, die u altijd opgeeft?
Dit vertelt helaas de overlevering niet. Er waren wel heel mooie meiden aanwezig, die zeker en vast een reeds zo vaak besproken slakkenspoor in hun broekje hadden. En deze meiden, vier in getal, werden uitgenodigd om bloemen en zoentjes uit te delen aan vier van de vijf Patattekes. Het was juist Grad, die zo'n te gekke performance had gegeven ten overstaande van zijn eigen volluk, die niet zijn eigen bloemenmeisje had gekregen.
Het liep allemaal goed af en niemand raakte gewond.