Volg en Like ons opĀ 

Plaats van de misdaad: Een tent ergens op een modderig veld

Datum en tijd van handelen: 10 april 2005, ongeveer 19.30u

Hoe was het?:

De Patatten van Metaal worden door hun chauffeur Benny Rijman opgehaald. Hij sleurt hun lijkenzakken naar de bus en gooit ze er zo in. Gitaren en versterkers gooit hij er ook bij en hup, op weg naar een nieuwe plek des onheils. Dit keer was het te doen in Dommelen. Aldaar was weer de tijd aangebroken voor een nieuwe aflevering van het Kwalleballenfestival. Een festival dat gekenmerkt wordt door het nuttigen en het rondgooien van een respectabele hoeveelheid bier. Tevens speelt modder daar een grote rol, omdat het zuipfestijn is opgebouwd rond het rugbyen op een zeer modderig veldje.

Toen de Patattekes aankwamen en met stroomstoten tot leven waren gebracht waren de Dommelenaren en Valkenswaardenaren en wat dies meer zij al aardig in de olie. Uw chroniqueur bedoelt hiermee dat ze ketszat waren en overal aan het pissen waren of aan het zuipen of allebei tegelijk. Benny sloot de stroom verkeerdom aan bij Vader Macabraham zodat deze van de weeromstuit rood haar kreeg, zodat hij meer leek op een half verteerde Armand dan op iets anders. Nico Haat deed zijn naam veel schade aan, omdat hij geheel en al doorboord ende doorspiest was door de pijlen van cupido en meer in de ban was van de Liefde. Dat gaf natuurlijk niks, omdat het hem alleen maar extra powerboost verleende om een nog hitsiger show te geven.

De Dommelenaren etc. hebben het geweten. De Patattekes zetten een dik uur lang de tent in vuur en vlam.

 

Lekkere wijven met dikke tieten kwamen Marco Borsatan op het podium opzoeken, zozeer waren zij in de ban van zijn vocale vermogens en zijn gezaghebbende voorkomen. De oudere dames hadden het meer op d'n Vader Macabraham met zijn flitsende rode haar voorzien.

Marco Borsatan was zelfs zo goed gemutst dat hij en zijn metalen rockjongens het publiek zomaar tracteerden op wat extra nummertjes. Het was daarbij ook de dag des Heren en dat is gevaarlijk voor het helse gebroed van Patatje Metal, maar zolang zij op het podium staan is dit voor hen onheilige grond en zijn zij daarmee onaantastbaar.

Maar toen was het dan toch voorbij, omdat iedereen (de Patatten niet natuurlijk!) de volgende dag weer moest werken.

Bennie Rijman sleurde de bandleden, zodra zij weer rigor mortis hadden bereikt over het modderige terrein over en de bus in. En reed hen weer terug naar huis, een vergeten en door onkruid overwoekerd begraafplaatsje, ergens in Eindhoven ...