Volg en Like ons op 

Showreviews

ImageDie Patatten kunnen er wat van. Ze laten zich niet bang maken door kwaad kijkende metalgrunters en snoeiharde muziek. Dat kunnen ze zelf ook!
Het avondje rocken in de Biebob, ter ere van de 150e Mindview, werd ingeleid door allerlei enge bands, met griezelige kledij en gevaarlijke namen. De dubbele bass was bij die bands ook niet van de lucht.

Overal kon men zich vergapen aan de genomineerden voor Miss Metal 2008. Zij staan allemaal op de kalender voor het goede doel. Dus als je eens goed wil schrikken: Kopen dat ding.

Image
Marco heeft zware shag onder de oksels
De nieuwsgierige websurfer behoeft amper nog te vragen hoe het gegaan was. Toch gebeurt het en dan luidt het antwoord: Formidabel.
De Patatjes van metaal weten als geen ander de stemming op een festival te brengen. Ook als dat niet nodig is, zoals bij een superieur festival als de Dag van het Levenslied.
De immer kwaadaardige maar daarom niet minder zangvirtuoze Marco Borsatan ging de feestvarkens voor in zijn duistere meest op rijm gezette gebed, ook wel nederglammetal genoemd.

Zij die wisten wat er komen ging hadden zich al verheugd op deze smakelijk uitgedoste metalaars die hen auditieve snoep zouden geven in de vorm van met metaal overgoten golden nederoldies. 

Image
Het Beest zingt als een nachtegaaltje
De onvermoeibare Ruyters van den Apocalyps traden 11 mei jongstleden aan in het gemoedelijke Limburgse dorp Geijsteren. Waar zij gaan zindert het altijd van spanning. Ook statische spanning, zodat vonken overslaan van 's heren gitaren naar hunne versterkers en dat der gasten haaren rechtop doet staan.
Maar ook spanning in de zin van gespannen afwachting slaat op de komst van de Metalen Patatjes der Doem ende Nederpopdeuntjes.
En als zij dan ten enen malen den aanvang hebben genoomen ende beezig zijn te rocken alsof het Einde der Tijden in zicht is, dan dan staat ook niemand meer stil. Sommigen omdat zij blijde zijn dat zij eindelijk hun superhelden live kunnen horen en zien. Anderen zijn geslagen met een soort Sint Vitusdans en bewegen zich schokkend. Sommige aanwezigen lachen, alsof deze 'dansers' pleizier hebben. Maar kijken zij beter, dan zien zij dat de oogen der Sint Vituspatiënten gevuld zijn met een panische angst.

ImageDe Patatten zijn de allergrootsten en de allerbesten! Zo!
Dat is even schrikken he, jongens dat uw Chroniqueur eens niet begint met grappen en grollen maar de waarheid te berde brengt. Want zo is het nu ten enen male.
Welke andere artist behalve Elvis, kan een zaal zo op zijn kop zetten, de chicks zo laten gillen alsof hun er een muis via hun been naar boven kruipt richting hun holletje? Wie anders kan de aanwezige gasten zo naar een andere dimensie transporteren dat je goed moet kijken of ze nog wel aanwezig zijn?

Patatje Metal! Dat is de band die je moet hebben en dat is de band die van elk festival een superfeest maakt. Ik begin er gewoon een beetje bij te kwijlen. Dat mogen jullie best weten.

Wat jullie ook mogen weten was dat het andermaal niet mis was in de Immitsj in Mijdrecht. Er was vantevoren een okeeë band om de zaal op te warmen. En daarna kwamen de Patattekes aantreden om te zaal tot zinderende hitte te ... eh ... verhitten.

Image
Zoek de patatten: ze staan er allemaal op!
Carnaval gaat aan de Udenaren geenszins ongewis voorbij. Zij dossen zich mooi uit, bijvoorbeeld als non of pater of als een bekende filmfiguur (uw Chroniqueur zag Jack Sparrow voorbijkomen). Dat is allemaal heel mooi ende prachtig. Helemaal als zij hun ouders voorliegen en zeggen dat zij zich ongans gaan zuipen en gaan lopen bekken met het eerste de beste exemplaar van het andere geslacht dat ze tegenkomen in een aftandse kroeg.
Hun ouders zijn dan gerustgesteld. In werkelijkheid gingen ze naar een Patatje Metalconcert waar die maniakale Marco Borsatan zijn onheilige scepter zwaait.

De Udenaren waren getuige van een fantastische rockshow zoals die alleen ten beste gegeven kan worden door die uit de cirkel des levens verstotene rockgiganten. Zo zagen zij de smartlappen en blije nederpopdeuntjes nooit vermetald worden. Een wereld ging voor hen open. Een wereld die tegelijk gruwelijk en wonderschoon is. Ik draaf een beetje door. Ik heb het daarbij nochtans niet eens over karig verpakt tietwerk gehad.