Volg en Like ons op 

Patatje Metal is een metalband die nederpopliedjes ombouwt tot metal-liedjes en die dan vol overgave ten gehore brengt. Maar er schuilt meer achter deze band.Dit is hun verhaal.

In 1830 bestond er een groepje vrolijke straatmuzikanten, die op een kwade dag achter de snode plannetjes kwam van een belangrijke politieke meneer. Deze meneer huurde gewoon een vilein heerschap, dat de luitspelende goedzakken ombracht en ergens in de buurt van Eindhoven in een ondiep graf begroef.

Meer dan een eeuw lagen die jongens daar, het vlees helemaal van hun botten afgerot. Maar op een wenk van een hogere macht (goed of kwaad, dit is niet duidelijk) kwamen zij weder tot leven.
Zij kwamen onder de hoede van enkele NASA-wetenschappers die hen à la het monster van Frankenstein weer zo goed en zo kwaad als het ging in elkaar zetten. Dennie Antichristian was de gene die het meeste werk vergde. In hem zitten de meeste mensvreemde materialen verwerkt, zoals delen van een Leopard tank en ook geavanceerde chips en een pneumatische stang. Bij de rest van de bende naaiden ze gewoon delen van menselijke resten en dierenkadavers in. Als het maar paste. Als geste hebben ze elk van de leden een dikke olifantenlul gegeven (werkend!). Wanneer de Patatje Metalaars opgeroepen worden voor een optreden, dan komen zij uit de voorgeborchten van de hel. Zij dragen mantels en maskers en zijn gezeten op gitzwarte paarden wier hoeven de grond nimmer raken. Zij rijden door de straten van de plaats waar hun optreden plaatsvindt. Honden beginnen dan hysterisch te blaffen en katten spoeden zich weg en blijven dagenlang onvindbaar.

Bij de zaal, die de plaats van de misdaad is voor die avond, doen zich reeds lang voor het optreden tekenen van onheil voor. Midden in de zaal groeien schimmels in een kring en een gebonk en een geklop kan regelmatig worden gehoord. Men kan de oorsprong van dit lawaai echter niet achterhalen.

Af en toe hoort men iemand lachen, maar men weet niet waar dit vandaan komt. Een lachende persoon is nergens te vinden. Medewerkers van de betreffende zaal zien ook dingen die er niet zijn. Zij denken bijvoorbeeld soms dat er bloed uit de biertap komt, of zij menen dat heel het café vol mensen zit, terwijl er maar een man of vijf aanwezig zijn. Dit soort ongemakken, wordt terstond vergeten, als de onheilige jongens het podium betreden.

Zij brengen hun show met vuur en enthousiasme. De charismatische, doch krankzinnige voorman Marco Borsatan zingt de olijke Nederpopliedjes op bulderende, gillende, knarsende en gierende wijze. Hij boezemt de aanwezigen angst en ontzag in. Gitarist Rammstein Shaffy bespeelt zijn gitaar in allerlei standjes en laat zijn instrument de meest waanzinnige stunts uithalen. Hij kan het publiek begeesteren met de taal der muziek, zodat de jongens hun best doen om hun hoofd eraf te headbangen en de meisjes gaan dansen en zich bewegen op een manier die voor henzelf nieuw is.Gitarist Het Beest put zich uit in de meest onwaarschijnlijke melodieën, bedoeld om de dames te bekoren en het tranen in de ogen te doen springen.

Aspirant gitaristen, die hem bezig zien en zijn spel horen gaan na het concert naar huis en vertrappen dan hun eigen gitaar. Het heeft geen zin meer. Het niveau van Het Beest zullen zij toch nooit bereiken.
 Basgitarist André H-666 beult zijn basgitaar af en is daarenboven een seksdier van wie de aanwezige vrouwen hun blik niet kunnen afwenden. Met name zijn donkere ogen weten de aandacht vast te houden. Nico Haat haat en veracht zijn eigen drumstel. Hij geeft gestalte aan zijn agressie door altijd maar weer verwoede pogingen te doen om het instrument door midden te slaan.

Het publiek is niet meer te houden bij een optreden. Iedereen perst alle energie uit zijn lijf door hard mee te zingen (of lallen), te dansen, te headbangen of in een rap tempo onwaarschijnlijk veel bier achterover te slaan. Want als de Patatje Metalaars ergens ambassadeurs van zijn, dan is het wel van het nuttigen van bier. Dat houdt hen ook, voor de duur van een optreden, in leven. Zij hebben namelijk letterlijk bier door hun aderen vloeien.
 Na een optreden verstijven de metalen jongens tot zombie-achtige gestaltes. Diverse backstage-managers hebben gillend en huilend gadegeslagen hoe de jongens, die toch seksgoden waren op het podium, verstarden, krom gingen lopen en een grijze huidskleur kregen. Hun ogen zakken diep weg in hun kassen, hun lippen trekken zich weg van hun tanden en nu is zichtbaar dat hun vingers uitzonderlijk lang zijn. Dan staan ze plots stil en vallen levenloos op de grond.

Haastig worden zij door Bennie Rijman (stage manager en groupieverschalker) in zwarte plastic bodybags gestopt en in de Limousine gepropt

Later op de avond worden ze weer naar hun kerkhof gebracht, waar ze weer worden begraven in hun eigen graf.Daar zullen ze blijven liggen. Tot een volgende keer.