Volg en Like ons op 

Showreviews

Image20100116 Poppodium Xinix, Nieuwendijk. Van uw verslaggever. Het Mega Rock Feest maakt zijn naam in zijn geheel waar. Het is MEGA, het is ROCK en bovenal is het één groot FEEST. De zaal werd in het begin opgewarmd door de funrockers van AC/Dixi, die intussen heel wat podiumervaring hebben opgedaan en een zeer professionele act zijn geworden. De zaal werd binnen no time opgewarmd. En toen de gespierde vrienden van AC/Dixi het podium verlieten was dat met achterlating van een verhit publiek.

Als dan Patatje Metal het podium bestijgt is er maar weinig nodig voor de vlam met een verwoestende werking in de pan slaat. Marco Borsatan en de zijnen weten de zaal nog een paar tandjes hoger te verhitten door de zaal een fantastische bak metaal voor te schotelen. Het lijken eerder sprookjesfiguren uit een heel eng sprookje dan rockers, die Patatje Metalaars en eenieder probeert op zijn manier de ogen van het publiek op zich gericht te houden.
De androgyne Rammstein Shaffy weet de poentjes van alle ladies glibberig te maken, Het Beest doet alle monden openvallen door zijn prachtige en krachtige gitaarspel. De werkelijk uit de hel herrezen Nico Haat jaagt ieder met zijn kwaadaardige gelaat angst aan, maar lokt eenieder juist weer door zijn met rhythme en precisie neergelegde grondtonen. Dennie Antichristian beukt er zoals gewoonlijk op los op zijn arme en net nieuw aangeschafte drumkit. Het is een feit dat elke laatste slag van Dennie zijn dienstdoende drumkit finaal doet ineenzijgen en dat er een geheel nieuw drumstel aangeschaft moet worden (of gestolen van Imageconcurrerende bands).
En deze onheilige rockers worden in hun infernale doch muzikale gebed voorgegaan door de meest sadistische en geniaalkrankzinnige rockzanger die er ooit geboren is. Ik heb het over Marco Borsatan, ook wel bekend als de Metalen Messias. Hij buldert en krijst en weet het publiek in een toverachtige gevangenschap te houden met zijn zoetgevooisde stem alsmede zijn vorsende en strenge blik.
Ach Chroniqueur, hoor ik u al zeggen. Dat rocken enzo, dat is heel belangrijk en lovenswaardig. Maar het is ook allemaal voor niks als er geen schone dames komen kijken. Hotte chicks heet dat in het metaljargon.
Ik kan u, websurfer en Patatje Metalfanaat geruststellen. Er waren heel wat hotte chicks komen kijken naar de P-tot-de-atatje Metal. En ieder van hen had heur eigen kwaliteiten. De een had weer een prachtige huid en de ander weer forse tetten.
Ha! Gelukkig hoor ik u al denken, het gaat gelukkig weer de goede kant op met deze beschrijving van de rockavond.
Maar hier laat ik het maar bij, afsluitend met het immer geldige devies: Volgende keer ook komen kijken!

Image
RS houdt ervan als iemand in zijn tietje knijpt
Groenlo, 2 januari 2010. Van uw verslaggever.
Rob Halford zingt weleens over Metalen Goden, dewelke dan grote stalen robots zijn die de mensen niet welgezind zijn. Zij marcheren door de straat en slepen hun ijzeren voeten voort. Zo is het! Marco Borsatan zingt dan weleens over een deerne die Suzanne heet en die na een onfortuinlijk geplaatst telefoontje niet meer op diens avances wenst in te gaan, terwijl de avond eerst wel de goede kant leek op te gaan. Dit lijkt op het eerste gezicht niet zoveel met elkaar van doen te hebben maar de waarheid is anders. Patatje Metal smeedt zo flip flap flops rock-klassiekers (Metal Gods) tesamen met nederpopklassiekers (Suzanne). En dat niet een keer, maar veel keren achter elkaar. En dat tesamen met veel rook en vuur is de Patatje Metalshow. En deze is mooi niet te evenaren.
In Groenlo, want uw Kroniekschrijver begint hier met een lange introductie die eigenlijk overbodig is, want dit weten jullie ook wel, was het weer stevig rocken.
Ook stevig rocken - ik moet wel bij het begin beginnen - kunnen de jongens van AC/Dixi. Samen met deze rock&lol-honden en nog een plaatjesdraaier, varen de patatjes onder de vlag MEGA ROCK FEEST. Dus zo'n avond was het heden. Dus de AC/Dixi jongens deden ook een aardige rock-duit in het zakje. Zij komen zelf uit Groenlo. Och jede ik krijg een onvoldoende van de website-juf, zo'n onsamenhangend verhaal. Maar u snapt: U had erbij moeten zijn!
Er volgt in ieder geval nog een herkansing van het MEGA ROCK FEEST in Nieuwendijk.

ImageAalten, zaterdag 14 november. Van uw verslaggever Dat de patatten bij menig lady het koppie op hol weten te brengen dat mag allang niet meer als geheim gelden. Maar dat de Patatjes  doorgewinterde hetero's toch weten te vervullen van homo-erotische gevoelens, dat mag toch wel bijzonder genoemd worden. Een unicum? Dat weet uw Chroniqueur niet, want misschien zijn er wel andere jongens dan diehandtastelijke blotekonterik, die zich manifesteerde voor het podium waar de patatten hun onmogelijke metalkunsten aan het vertonen waren. Misschien was er wel ooit een stille jongen in het publiek die ook verliefd keek naar die kunstig uitgedoste jongens op het podium. Maar een stille jongen was dit niet! Marco Borsatan betasten en de blote  kont tot drie keer laten zien. Ah  Jakkes! Ter verdediging mag worden aangevoerd dat dit een hele dronken jongeman was, die het goed bedoelde, doch een misleid gedachtentgoed koesterde.


Maar...genoeg hierover, hoor ik u al zeggen. Tevens kan ik me zo voorstellen dat u smacht om te weten of er nog blonde en/of rondborstige chicks waren. Het antwoord luidt gelukkig: Ja!
Het was even wachten op genoemde chicks en ze waren niet allemaal even blond of gezegend met gezaghebbend tietwerk. En allemaal hielden ze weer het alleermeest van Rammstein Shaffy, toen deze op zijn hoge laarzen staand flitsende en onnavolgbare gitaarslolo's aan het spelen was. Zo is het, zo was het en zo zal het altoos zijn.
D'n Rammstein werd op de schouders getorst van de stoerste jongens van Aalten, omdat deze even wilden blaken in de roem van d'n Rammelstein.
Een was een perfect avondje en als toetje speelden de jongens van Patatje Metal nog 'Annabel'. En toen was de koek geheel en al op en sloot het doek.

Utrecht, 6 november 2009, van uw razende reporter. Vertel eens, Chroniqueur, hoe zat het nou met het optreden in Utrecht, bij die studenten van Unitas S.R.? Werd er gerockt als vanouds en waren er veel welwillende chicks? Ja en ja.

Image
Deze chick was bezeten.
Het was wederom een prachtige show met de in leder gestoken metalen Messias Marco Borsatan voorop. De hele reutemeteut aan banieren, shooters, lichten en showelementen werden weer het podium opgesleurd om de heren en dames studenten te vermaken.Niet alleen vermaken, maar ook te verlokken tot allerlei gedurfde danspasjes alsmede gedachtengoed. Wat bedoelt u daarmee, Chroniqueur? Dat weet ik zelf ook niet zo goed. Menigeen ging uit zijn en/of haar dak. Dat geldt zeer voor een mevrouw in de voorste gelederen van het publiek die alles deed om de heren rockers het hoofd op hol te brengen, wat geheel en al lukte.Image

 

En was daar niet ook een andere mevrouw die een innige relatie wenste aan te gaan met een bepaald rekwisiet dat Rammstein Shaffy gebruikt?
Kortom het was een weergaloze show. Je had er bij moeten zijn.

ImageNico Haat terug bij Patatje Metal!
Bij het optreden op de klaverjas-afdeling van studentenvereniging Unitas S.R. te Utrecht, werd onlangs eindelijk bekend wie de nieuwe bassist van Patatje Metal is. Het is niemand minder dan Nico Haat!
De Patatje Metalkenner herkent Nico Haat als de mede-oprichter en gitarist van het eerste uur van Patatje Metal. En met Nico terug in de gelederen krijgt Patatje Metal weer een nieuwe impuls.
Enkele jaren geleden werd Nico wreed verschalkt door de koningsdemon Amor en werd enkele jaren in een graftombe gehouden. De lezer stelle zich een graf voor waar dag en nacht de kwade demon over waakt, zodat er niemand meer uit kan. Gelukkig kwamen er door allerhande wendingen van het lot hier een eind aan en kon Nico Haat weer uit zijn graf stappen. Men kan wel aan zijn uiterlijk zien, dat hij al die jaren in het duister heeft doorgebracht. Van een vrolijke Frans met blonde lokken is hij veranderd in een kwaadaardig uitziende boeman. Maar de rock-kwaliteiten zijn in die jaren vergroot en de intensiteit vertienvoudigd. Met Nico Haat als bassist heeft Patatje Metal weer het fundament dat het verdient.